τρισκεκορημένος

-η, -ον, Α

(με άσεμνη σημ.) πολύ ατιμασμένος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < επιτ. τρισ-/τρι-* + κεκορημένος, μτχ. παθ. παρακμ. τού κορεννύω «γεμίζω, υπερπληρώ»].